Ε´ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ

12ε την Ακολουθία των Χαιρετισμών, Αγαπητοί μου, και τις πέντε Παρασκευές της αγίας και Μεγάλης300px Poxvala τεσσαρακοστής του Πάσχα, προσφέρουμε στην Παναγία μας δύο υπέροχα δώρα που είναι αντάξια της Μητέρας του Θεού, της Θεοτόκου.
Τα θεσπέσια αυτά δώρα είναι ο Ακάθιστος Ύμνος, με τους 24 Οίκους και ο Κανόνας, με τις εννέα ωδές. Και τα δυο είναι αριστουργήματα της Βυζαντινής υμνολογίας που εξυμνούν το έργο και το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Οι φράσεις που χρησιμοποιεί ο υμνογράφος στον Κανόνα για την Παναγία, προσδιορίζουν την ξεχωριστή θέση που έχει η Παναγία στον χώρο της Εκκλησίας.
Ως Μητέρα του Θεού είναι ο μοναδικός θησαυρός του πιστού, διότι προσφέρεται για την σωτηρία του κόσμου και γι' αυτό αποκαλείται «κόσμου διάσωσμα». Η Παναγία είναι το καταφύγιο και το λιμάνι των πιστών, διότι σ' αυτήν βλέπουν ασφάλεια και προστασία.

Στον Ακάθιστο Ύμνο, τονίζεται η προσφορά της Παναγίας, για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Η τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξότερα των Σεραφίμ συνεχίζει το θείο της έργο με τα πολυάριθμα θαύματα προς όσους προστρέχουν με πίστη και αγάπη στον Θεό.
Ιδιαίτερα ο Ακάθιστος Ύμνος είναι ευχαριστήριος Ύμνος και εγκώμιο στο πρόσωπο της Παναγίας για το μεγάλο θαύμα που έκανε το έτος 626 στην Κωνσταντινούπολη, νικώντας δυο μεγάλες στρατιές αλλοθρήσκων, τους Πέρσες και τους Αβάρους.
Ο Ακάθιστος Ύμνος παρουσιάζει την βαθιά πίστη των προγόνων μας στον Θεό και στην πατρίδα. Αυτά τα δυό ήταν ενωμένα στην ψυχή του Βυζαντίου λαού και εκφράζονται έντονα στον Ακάθιστο Ύμνο με το «Χαῖρε νύμφη ἀνύμφετε» και το «τῇ ὑπερμάχω στρατηγῷ τά νικητήρια».  
Μέ τό «χαῖρε νύμφη ἀνύμφευτε» παρουσιάζεται το κοσμοσωτήριο έργο της Παναγίας και με το «τῇ ὑπερμάχω στρατηγῷ» τονίζονται τα θαυμαστά γεγονότα της ιστορίας του Βυζαντίου.
Τα θρησκευτικά και τα εθνικά ιδεώδη συνυπάρχουν στον λαό του Βυζαντίου. Η έννοια της θρησκείας και της πατρίδας κατέχουν ιδιαίτερο χώρο στην συνείδηση του λαού αυτού.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι στην πατρίδα εμπιστευόμαστε την ζωή μας, την ζωή των παιδιών μας, την τιμή μας, τα ιερά και τα όσιά μας. Γι' αυτό είναι ανάγκη να αγαπάμε την πατρίδα μας και να έχουμε εθνική συνείδηση. Διότι η εθνική συνείδηση δηλώνει κοινούς αγώνες, κοινή γλώσσα και θρησκεία, και κοινές παραδόσεις.
Η εθνική και η θρησκευτική συνείδηση πρέπει να συμπορεύονται, όπως η ενότητα ενός έθνους και η πίστη στον Θεό. Και τα δυο οδηγούν στην ομόνοια ενός έθνους.
Πάντοτε η Ορθοδοξία ήταν παράγοντας ενότητας, ειρήνης και συμφιλιώσεως των Ελλήνων, διότι μόνο αυτή κηρύττει την πραγματική ελευθερία και την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. Βλέπει το ανθρώπινο πρόσωπο ως εικόνα του Θεού και το σέβεται προσφέροντάς του τα υψηλά ιδανικά και τις θεανθρώπινες αξίες του Χριστιανισμού.
Ως ορθόδοξοι χριστιανοί έχουμε την προσωπική ευθύνη για την καλλιέργεια και επικράτηση του ορθόδοξου και ελληνικού ήθους. Η συμπόρευση και των δύο, κατευθύνουν την ψυχή του Έλληνα σε νέους αγώνες και θυσίες. Πάντοτε η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός υπήρξαν ενωμένοι και αυτό δηλώνεται με την σφραγίδα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Είναι οι δυο όψεις του αυτού νομίσματος.
Μπορεί να αισθανόμαστε αδύναμοι μπροστά στις δυνάμεις των μεγάλων εθνών, στις υπεράριθμες στρατιές άλλων χωρών, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι 12.000 στρατιώτες που είχαν μείνει στα τείχη της Κωνσταντινούπολης με τον πατριάρχη Σέργιο και τον φρούραρχο Βώνο πολέμησαν τις μυριάδες των Περσών και των Αβάρων, που κτυπούσαν αλύπητα τα φρούρια της Κωνσταντινούπολης από ξηρά και θάλασσα. Η νίκη των βαρβάρων ήταν σίγουρη, αλλά δεν είχαν υπολογίσει την πίστη των ολιγάριθμων χριστιανών. Η Παναγία έκανε πάλι το θαύμα της και ως Στρατηγός διηύθυνε το στράτευμα, προσθέτοντας την δύναμη του Θεού και κατατροπώνοντας τις εχθρικές δυνάμεις των Περσών και των Αβάρων. Η δύναμή μας είναι η πίστη μας στον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο, η οποία ως Υπέρμαχος Στρατηγός θα οδηγήσει την Ορθοδοξία και την μικρή Ελλάδα και σε άλλα θαύματα, αρκεί εμείς να είμαστε σταθεροί στην πίστη και στα ιδανικά μας.
Σήμερα ζούμε σ' έναν κόσμο που η ελληνική κοινωνία απειλείται από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς και συγχρόνως διέρχεται κρίσεις, από τις οποίες κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά της. Ξεκινά από την κρίση των αξιών και των ιδεολογιών και φθάνει μέχρι την κρίση του ανθρωπισμού, της ηθικής, της οικογένειας και της παιδείας.
Αυτό που κυριαρχεί περισσότερο είναι η κρίση των ηθικών αξιών, η οποία οφείλεται στην έλλειψη της αγάπης και της προσφοράς. Ακόμη ένας αφανής κίνδυνος είναι η κρίση των συνειδήσεων των ανθρώπων, που νεκρώνονται εξαιτίας του ατομισμού και της μοναξιάς, καθώς επίσης ο αφελληνισμός και η αλλοίωση του ελληνοορθόδοξου στοιχείου με το σύγχρονο φαινόμενο του προσφυγισμού και των λαθρομεταναστών.
Σήμερα η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός δίνουν την δική τους μαρτυρία σε όλο τον κόσμο, προβάλλοντας τις πνευματικές τους αξίες στο δυτικό τρόπο ζωής, ο οποίος αποχαυνώνει το ανθρώπινο πρόσωπο και προξενεί μία νέα απαξία, του μηδενισμού και της στείρας λογικής.
Η μεν Ορθοδοξία δημιουργεί ένα συγκροτημένο άνθρωπο με ορθόδοξο ήθος. Ο δε Ελληνισμός με τον πολιτισμό του, προσφέρει ένα κοινωνικό γίγνεσθαι στον σημερινό άνθρωπο, για να ξεφύγει από τον λαβύρινθο των αδιεξόδων, που μαστίζουν την κοινωνία.
Η Ορθοδοξία προβάλλει τον εσταυρωμένο Ιησού Χριστό, ο Ελληνισμός την ακρόπολη των αξιών, την Δημοκρατία με όλα τα υγιή στοιχεία της.
Η Ορθοδοξία με την λατρεία της ενώνει τον πιστό με τον Θεό, για να νικήσει τις δυνάμεις της αμαρτίας και να τον οδηγήσει πλέον στην θεία ζωή του καινού κόσμου του Θεού.
Ο Ελληνισμός προβάλλει την αρετή του Σωκράτη, την ηθική του Πλάτωνα, την ανδρεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τα υψηλά ιδανικά σοφών ανδρών.
Και σήμερα υπάρχουν πολλοί που επιβουλεύονται την ακεραιότητα της Ελλάδος, προσβάλλοντας την εθνική συνείδησή μας με το να αλλοιώνουν την ελληνική Ιστορία.
Επίσης υπάρχουν εσωτερικοί εχθροί που προσβάλλουν το ορθόδοξο φρόνημα του  Ελληνικού λαού, προβάλλοντας ξενόφερτα πρότυπα ζωής, ιδέες και δοξασίες άλλων χωρών. Προσπαθούν με όλα αυτά να μειώσουν την δύναμη της Ελλάδος και να δεσμεύσουν την ελευθερία της πίστεως του λαού.
Στην Ελλάδα γεννήθηκαν ο λόγος και η ελευθερία. Η Ελλάδα είναι εκείνη που μεγαλούργησε, γιατί πίστευε σε υψηλά ιδανικά και αξίες, που την διέκριναν από τις άλλες χώρες του κόσμου. Και σήμερα, αν αγαπάμε την πατρίδα και την Ορθοδοξία μας, είναι ανάγκη να υψώσουμε την φωνή μας τόσο σε ξένους επιβουλείς, όσο και σ' εκείνους που ζητούν να σκλαβώσουν την θρησκευτική πίστη μας είτε σε μια ταυτότητα ή σε ξενόφερτες παραθρησκείες και αιρέσεις, που αλλοιώνουν την ορθόδοξη ελληνική παράδοση.
Και πάλι, Αγαπητοί μου, η Παναγία θα κάνει το θαύμα της για να μας προστατέψει από τους ποικιλώνυμους και από τους ποικιλόμορφους εχθρούς, όπως την εποχή εκείνη, αρκεί, η πίστη μας στον Θεό, να είναι δυνατή και σταθερή.

Εκτύπωση