Κυριακοδρόμιο

σημερινή Ευαγγελική περικοπή, που ακούσαμε, αγαπητοί μου, μας περιγράφει δύο θαύματα του Κυρίου μας.
Το θαύμα της θεραπείας της αιμορροούσης και το θαύμα της ανάστασης της θυγατέρας του Ιαείρου.
Η αιμορροούσα ήταν μια απλή γυναίκα, ο Ιάειρος ήταν ο άρχοντας της συναγωγής.
Ο καθένας τους πλησιάζει τον Χριστό, με διαφορετικό τρόπο:
Η αιμορροούσα δεν τολμά καν να ζητήσει από τον Κύριο να την θεραπεύσει, απλά Τον πλησιάζει και ακουμπά την άκρη των ιματίων Του, και το θαύμα γίνεται.
Ο αρχισυνάγωγος, ζητά από τον Διδάσκαλο να έλθει στο σπίτι του και να θεραπεύσει την μονάκριβη κόρη του.
O Χριστός πηγαίνει και ανασταίνει το κορίτσι, το οποίο στο μεταξύ είχε πεθάνει.
Και οι δύο όμως, και η αιμορροούσα και ο Ιάειρος, έχουν δυο κοινά στοιχεία: διαθέτουν πίστη και τόλμη.
Πιστεύουν ότι, ο Χριστός μπορεί να τους δώσει την θεραπεία.
Και τολμούν, ο μεν να το ζητήσει,  η δε να αγγίξει τον Κύριο.
Δεν ήταν μικρό πράγμα για έναν αρχισυνάγωγο το να μιλήσει με τον Χριστό.
Οι Γραμματείς και οι φαρισαίοι, είχαν απαγορεύσει στον λαό να πλησιάζει τον Χριστό και να ακούει την διδασκαλία Του.
Ο Ιάειρος, όχι μόνο τολμά να βρίσκεται ανάμεσα στο πλήθος που ακούει τους λόγους του Κυρίου, αλλά και συζητάει μαζί Του και Του ζητάει να έλθει στο σπίτι του, γιατί; γιατί πιστεύει ότι ο μόνος που μπορεί να σώσει το παιδί του είναι ο Χριστός.
Η πίστη του, λοιπόν, υπερνικά τον οποιοδήποτε φόβο, όπως ακριβώς και η πίστη της γυναίκας, η οποία, απλά αγγίζει τα ρούχα του Κυρίου, με την ελπίδα ότι θα θεραπευθεί.

Το πόσο απαραίτητη είναι η πίστη, προκειμένου να γίνει ένα θαύμα, το επισημαίνει και το τονίζει ο ίδιος ο Χριστός.
Στην αιμορροούσα λέει: “θυγατέρα, ἡ πίστις σου σε έσωσε ” και στον Ιάειρο, που τον ειδοποίησαν ότι η κόρη του πέθανε και να μην ταλαιπωρεί άλλο τον Διδάσκαλο, του απαντά: “μη φοβού, μόνο πίστεψε, και θα σωθεί”.
Την διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που πιστεύει ότι ο Χριστός θα κάνει το θαύμα, και σε εκείνους που δεν το πιστεύουν, την βλέπουμε στους συγγενείς του μικρού κοριτσιού, που γέλασαν με τον Χριστό, όταν τους είπε να μην κλαίνε, γιατί το κορίτσι δεν πέθανε.  Η απελπισία τους είχε εξαφανίσει κάθε ελπίδα και πίστη προς τον Θεό, και θεωρούσαν πως όλα πια είχαν χαθεί.
“Μόνο πίστεψε, και θα σωθεί”.
Τα λόγια αυτά του Χριστού είναι καθοριστικά, όχι μόνο για τον πατέρα του άρρωστου κοριτσιού, αλλά και για τον καθένα από εμάς.
 Μέσα στο πέλαγος της βιοπάλης και της καθημερινότητας, συχνά αισθανόμαστε ανίσχυροι, αδύναμοι και νικημένοι.
Νιώθουμε ότι δεν έχουμε από πού να κρατηθούμε, πού να στηριχτούμε και να πάρουμε δύναμη για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες της ζωής.
Συχνά μια ασθένεια, μια αξεπέραστη δυσκολία, μάς βυθίζει στην απόγνωση και στην απελπισία.
Κι όμως, ο Χριστός μας προσκαλεί να πιστέψουμε, και η βοήθειά Του θα έλθει.
Τί σημαίνει να πιστέψουμε;
Είναι μια απλή λέξη, αλλά χρειάζεται τόλμη και απαιτεί υπέρβαση του εαυτού μας, προκειμένου να γίνει πράξη στην ζωή μας.
Είναι απαραίτητο, πρώτα από όλα, να κατανοήσουμε και να παραδεχτούμε, ότι δεν είμαστε παντοδύναμοι.
Ότι, πέρα από την δική μας προσπάθεια, έχει μεγάλη σημασία και η παρουσία του Θεού στην ζωή μας, η προστασία Του και η ευλογία Του.
Μέσα στις δυσκολίες, τις αστοχίες και τις αποτυχίες, μάς μένουν δύο επιλογές: ή να βυθιστούμε στην απόγνωση και να καταστραφούμε πνευματικά, ή να αποδεχτούμε την δική μας αδυναμία και να στραφούμε με πίστη στον Θεό.
Αν καταφέρουμε επομένως, να κάνουμε αυτή την υπέρβαση του εγωισμού μας και αποδεχτούμε την παντοδυναμία, αλλά και την αγάπη του Θεού προς εμάς, τότε μπορούμε με ταπείνωση πλέον, να απευθυνθούμε προς Αυτόν και με πίστη, να Του ζητήσουμε να έλθει σε βοήθειά μας.
Ο Θεός δεν είναι χαιρέκακος, ούτε θέλει να μας βλέπει να ταλαιπωρούμαστε. Επειδή όμως μας έπλασε ελεύθερους, περιμένει από μόνοι μας, ελεύθερα να Τον βάλουμε στην ζωή μας.
Και στο μεταξύ, διακριτικά, μας σκεπάζει και μας προσφέρει τις ευκαιρίες να πιστέψουμε σ’ Αυτόν.
Και επειδή ο Θεός είναι αγάπη, μόλις προστρέξουμε με πίστη, σπεύδει και πραγματοποιεί το θαύμα στην προσωπική μας ζωή, όχι όμως πάντα σύμφωνα με την δική μας επιθυμία, αλλά με γνώμονα το πνευματικό μας καλό και συμφέρον.
- Είναι πράγματι δύσκολο να στηρίξουμε την ελπίδα μας στον Θεό.
- Χρειάζεται ταπείνωση,
- χρειάζεται τόλμη,
- χρειάζεται πίστη.
-“μή φοβάσε, μόνο πίστεψε, καί θα σωθείς”.
Μ’ αυτά τα λόγια μας προσκαλεί σήμερα ο Χριστός, προκειμένου να κάνει το θαύμα και στην δική μας ζωή.
Αρκεί να Τον εμπιστευτούμε, να του δώσουμε χώρο για να σταθεί μέσα στην καρδιά μας.
Αυτή είναι και η προσευχή μας, σε κάθε Λειτουργία και σε κάθε ακολουθία της Εκκλησίας: “ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα”.