ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη».

 σημερινή τρίτη Κυριακή τοῦ Τριωδίου, Ἀγαπητοί μου, ὀνομάζεται, Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω.  
Τί σημαίνει ἀπόκρεω; Ἀπόκρεω σημαίνει ἀποχαιρετισμός τῆς κρεοφαγίας, προοίμιο τῆς ἁγίας καί μεγάλης τεσσαρακοστῆς, κάλεσμα γιά ἀγῶνες πνευματικούς.
Ἀλλά, δυστυχῶς, ὁ κόσμος, μέ τήν σατανική ἰδέα, ὅτι τίς ἡμέρες αὐτές ὅλα ἐπιτρέπονται, ἐκτρέπεται σέ μεγάλες ἁμαρτίες. Σήμερα, λοιπόν, πού οἱ περισσότεροι ὀργιάζουν, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὅρισε νά διαβάζεται στούς Ναούς τῆς Ὀρθοδοξίας τό φοβερώτερο Εὐαγγέλιο ὅλου τοῦ χρόνου, τό Εὐαγγέλιο τῆς μελλούσης κρίσεως. Ὅποιος τό ἀκούει καί ἔχει μέσα του ἕνα μόριο πίστεως καί λογικῆς, τρέμει.
Τό σημερινό Εὐαγγέλιο μᾶς προειδοποιεῖ ὅλους, ὅτι θά γίνει τελική κρίση, δικαστήριο παγκόσμιο, καί ὅτι ὁ δικαστής πού θά μᾶς κρίνει, εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.

Θά χωριστεῖ ἡ ἀνθρωπότητα σέ δύο μεγάλες παρατάξεις: ἀπό τήν μιά οἱ δίκαιοι, ἀπό τήν ἄλλη οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοί. Καί θά ἀκουστοῦν δύο τελεσίδικες - ἀμετάκλητες ἀποφάσεις: ἡ μία «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ἡμῖν βασιλείαν...», καί ἡ ἄλλη «Πορεύεσθε ὰπ᾽ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον...», στήν αἰώνια κόλαση.
Κόλαση; Ποιός πιστεύει σήμερα στήν κόλαση!
Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος λέει: «Κι ἐγώ θά ἤθελα νά μήν ὑπάρχει κόλαση, γιατί εἶμαι ἁμαρτωλός καί τήν φοβοῦμαι». Κι ὅμως ἡ Κόλαση ὑπάρχει. Ὑπάρχει κρίση καί ἀνταπόδοση. Ποῦ τό στηρίζουμε αὐτό; Μήπως εἶναι ἕνας μύθος μέ τό ὅποιο ἐμεῖς οἱ Κληρικοί ἀποκοιμίζουμε τόν λαό;
Ἡ ἀλήθεια τῆς μελλούσης κρίσεως καί τῆς ἀνταποδόσεως  ἔχει ἰσχυρά στηρίγματα.
Τό ἕνα εἶναι, ὅτι τό φωνάζει ἡ δικαιοσύνη.
Τό ἄλλο, ὅτι τό φωνάζουν οἱ ἄνθρωποι ὅλης τῆς γῆς.
Καί τό τρίτο καί σπουδαιότερο, ὅτι τό βεβαιώνει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
Ἡ δικαιοσύνη εἶναι αἴτημα παγκόσμιο. «Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς», ψάλλει ἤ Ἐκκλησία μας τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα.Ἀλλά ποῦ ὑπάρχει δικαιοσύνη; Ἄν ρίξουμε ἕνα βλέμμα στήν κοινωνία μας, ἀλλά καί σέ παγκόσμια κλίμακα, στίς διεθνεῖς σχέσεις τῶν λαῶν, θά δοῦμε ὅτι δικαιοσύνη δέν ὑπάρχει. Δέν βασιλεύει ὁ νόμος τοῦ Χριστοῦ. Δέν βασιλεύει τό  «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». Στίς κοινωνίες μας, βασιλεύει ὁ νόμος τῆς ζούγκλας· «τό μεγάλο ψάρι τρώει τό μικρό».
Καθημερινά γίνονται ἐγκλήματα  σέ ὅλες τίς χῶρες. Ἐγκλήματα ἐκτελεσμένα μέ τέτοια τελειότητα, πού δέν τήν φαντάζεται οὔτε ὁ διάβολος. Ὁ ἔνοχος μένει ἀσύλληπτος, περιγελᾶ καί περιπαίζει τίς ἀρχές. Οἱ δράστες περιφέρονται ἀσύλληπτοι, καί μάλιστα μερικές φορές ἀπολαμβάνουν καί τιμές!
Ὑπάρχουν καί ἐγκλήματα ἀτιμώρητα. Γιά παράδειγμα. Ἄλλοι βλαστημοῦν τά ἱερά καί τά ὅσια· ἄλλοι στά δικαστήρια ὁρκίζονται  ψευδῶς στό Εὐαγγέλιο· γυναῖκες ἀφήνουν τούς ἄντρες τους καί συζοῦν μέ ἄλλους· ἄντρες ἀφήνουν τίς γυναῖκες τους καί ζοῦν μέ παλλακίδες·  ἄλλοι σκληροί κι ἀπάνθρωποι ρουφοῦν τό αἷμα τοῦ φτωχοῦ καί κάνουν περιουσίες..., καί ὅλοι αὐτοί μένουν ἀτιμώρητοι!
Ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη ἀποδεικνύεται ἀνίσχυρη. Μοιάζει, ὅπως ἔλεγε ἕνας ἀρχαῖος φιλόσοφος, μέ ἕνα ἀραχνόπανο πού πιάνει μόνο τά μυγαράκια, ἐνῶ οἱ σφήγκες τό σχίζουν καί περνοῦν. Ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη συλλαμβάνει τά μικρά καί ἀσήμαντα. Τά μεγάλα ἐγκλήματα μένουν ἀτιμώρητα.
Καί τί θά γίνει, λοιπόν; Ὅλοι αὐτοί θά μείνουν ἀτιμώρητοι αἰωνίως; Ὄχι! διαμαρτύρεται ἡ συνείδηση. Τό ἔνστικτο τοῦ δικαίου, πού ὁ Θεός φύτεψε μέσα μας, φωνάζει, ὅτι ὁπωσδήποτε θά ἔρθει μέρα πού οἱ ἐγκλημα-τίες τῶν «τελείων» ἐγκλημάτων, οἱ παραβάτες τῶν ἠθικῶν διατάξεων, θά συλληφθοῦν στά δίχτυα τῆς ἀδέκαστης δικαιοσύνης. Ἄν ὑπάρχει Θεός - καί ὑπάρχει Θεός - θά ἀπονείμει τό δίκαιο, θά τιμωρήσει τό ἔγκλημα καί θά ἀμείψει τήν ἀρετή.
Τό ὅτι ὑπάρχει κρίση καί ἀνταπόδοση τό φωνάζουν οἱ ἄνθρωποι ὅλης τῆς γῆς. Σέ ὅλο τόν πλανήτη μας, ὅλοι ἔχουν τό ἴδιο ἔνστικτο, τήν ἴδια ἰδέα, τήν ἴδια παράδοση.
Ὅταν τό δικαστήριο τῶν Ἀθηνῶν ἄδικα καταδίκασε τόν Σωκράτη σέ θάνατο, καί τόν  ἀναγκάστηκε νά πιεῖ τό κώνειο, τότε ἐκεῖνος εἶπε: Φεύγω καί πηγαίνω σ' ἕναν ἄλλο κόσμο. Ἐκεῖ ὑπάρχουν δικαστές ἀμερόληπτοι, αὐτοί ἐκεῖ θά μοῦ ἀποδώσουν δικαιοσύνη. Πιστεύω στήν θεία δικαιοσύνη, ὄχι στήν ἀνθρώπινη.
Ναί, ὑπάρχει κρίση καί ἀνταπόδοση. Τό ἀπαιτεῖ τό αἴσθημα τοῦ δικαίου, τό φωνάζουν οἱ παραδόσεις ὅλων τῶν λαῶν. Ἀλλά τό μεγαλύτερο ἐπιχείρημα εἶναι ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ὅλοι ψεύδονται, ὅλοι σφάλλουν, ἀλλά ὁ Χριστός δέν ἔσφαλε. Ὅ,τι εἶπε βγῆκε ἀληθινό, ὅ,τι προφήτευσε  πραγματοποιήθηκε.
• Προφήτευσε, ὅτι ὁ ναός τοῦ Σολομῶντος, τό καύχημα τῶν Ἑβραίων, θά καταστροφεῖ καί δέν θά μείνει «λίθος ἐπὶ λίθον»· καί πράγματι καταστράφηκε.
• Προφήτευσε, ὅτι οἱ δώδεκα ψαράδες θά γίνουν παγκόσμιοι διδάσκαλοι καί τό κήρυγμά τους θά φτάσει σέ ὅλη τήν γῆ, καί  ὄντως ἔγινε γνωστό παντοῦ.
• Προφήτευσε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία του θά πολεμηθεῖ ἀπό ὅλες τίς δυνάμεις τοῦ Ἅδη μά δέν θά νικηθεῖ· καί πράγματι οἱ τόσοι διωγμοί δέν τήν ἀφάνισαν.
Μέχρι σήμερα, ὅ,τι εἶπε βγῆκε ἀληθινό ἔτσι καί ὁ λόγος του αὐτός, ὅτι θά ἔρθει ἡ ὥρα πού ὁ Θεός θά δικάσει τόν κόσμο, θά πραγματοποιηθεῖ.
Πότε θά γίνει αὐτό; Ποιά μέρα; ποιά ὥρα; Ποιά στιγμή; Ἄγνωστο. Ὅπως εἶναι ἄγνωστη ἡ ὥρα τοῦ σεισμοῦ, ἔτσι καί ἡ ἡμέρα τῆς κρίσεως. Σέ μιά ὥρα πού οἱ  ἄνθρωποι γλεντοῦν καί ὀργιάζουν, πού βλαστημοῦν τόν Θεό, πού κλέβουν καί ἀτιμάζουν πού ἀσχημονοῦν καί κυλιοῦνται στόν βόρβορο, τέτοια ὥρα θά ἔρθει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, γιά νά μᾶς κρίνει.
Πώς θά γίνει ἡ κρίση; Ἡ Γραφή μέ φοβερές εἰκόνες λέει τί θά προηγηθεῖ. Ὁ ἥλιος θά σκοτιστεῖ, θά σβήσει σάν κερί. Τά ἄστρα θά πέσουν, ὅπως πέφτουν τά φύλλα τοῦ δέντρου μετά ἀπό σφοδρό ἄνεμο· τά βουνά θά λιώσουν, σάν μολύβι· τά ποτάμια θά ξεραθοῦν. Καί τότε θά φανεῖ σημεῖον μέγα, ὁ τίμιος σταυρός. Ἄγγελοι καί ἀρχάγγελοι θά τόν  συνοδεύουν, καί τότε θά παρουσιαστεῖ ὁ Κριτής τοῦ κόσμου· ὄχι πλέον ὡς ἀδύναμο νήπιο, ἄλλα ὡς κυρίαρχος τοῦ σύμπαντος.

«Ὅ ποῖα ὥρα τότε»!«Καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη».

Ἄνθρωποι φτωχοί καί ἄσημοι, ἀλλά καί ἐπίσημοι· βασιλεῖς, αὐτοκράτορες καί τύραννοι, πού σκόρπισαν τόν τρόμο καί τόν φόβο, ἀλλά καί φτωχοί καί ἀπένταροι, πού δέν ἔχουν ψωμί νά φᾶνε· ρακένδυτοι καί ζητιάνοι, ἀλλά καί πλούσιοι, πού διασκεδάζουν μέ πολυτέλεια καί χλιδή· ἀγράμματοι, πού δέ μποροῦν νά βάλουν τήν ὑπογραφή τους, ἀλλά καί ἐπιστήμονες, Πλάτωνες καί Ἀριστοτέληδες καί Ἀϊνστάιν· γυναῖκες, ἀλλά καί ἄντρες· μικρά παιδιά, ἀλλά καί ἀσπρομάλληδες γέροντες· Ἀνατολή καί Δύση, Βορράς καί Νότος, ὅλες οἱ γλῶσσες καί οἱ φυλές, ἀπό τόν Ἀδάμ μέχρι τόν τελευταῖο θνητό, ὅλοι σάν θάλασσα μέ ἄπειρα κύματα, θά εἴμαστε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Καί ὁ Χριστός θά δικάσει· καί θά πεῖ στούς μέν «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρὸς μου...», στούς δέ «Πορεύεσθε ὰπ᾽ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον...».
Εἶναι ἀπίστευτα ὅλα  αὐτά; Γιά κάποιους μπορεῖ νά εἶναι, ἀλλά αὐτή εἶναι ἡ πραγματικότητα.
Ἀγαπητοί μου!
Κι ἐγώ πού τά λέω καί ἐσεῖς πού τά ἀκοῦτε νά προετοιμαστοῦμε γιά τήν ἡμέρα αὐτή. Νά ἔχουμε ἕτοιμη τήν ἀπολογία μας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί ὁ Θεός διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου νά μᾶς ἐλεήσει. Κανείς μας νά μήν ἀκούσει τόν κεραυνό «Πορεύεσθε ὰπ᾽ ἐμοῦ εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον...», ἀλλά ὅλοι νά ἀκούσουμε τήν χαρμόσυνη φωνή «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρὸς μου, κληρονομήσατε τὴν ἠτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου».