ΤΡΙΩΔΙΟ - ΑΝΤΙΤΡΙΩΔΙΟ

«Ὁ Δημιουργὸς τῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω, Τρισάγιον μὲν ὕμνον ὲκ τῶν Ἀγγέλων, Τριῴδιον δὲ καὶ παρ᾽ ἀνθρώπων δέχου».

Ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου, ἀρχίζει μιά καινούργια Ἐκκλησιαστική Περίοδος, ὅπως λέγεται: Ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ ΚΑΙ ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ

ό Τριώδιο εἶναι ἕνα ἀπό τά μεγάλα λειτουργικά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί περιλαμβάνει διαφόρους ὕμνους καί τροπάρια, μέ πένθιμο καί κατανυκτικό περιεχόμενο. Ἀρχίζει ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου καί τελειώνει τό Μέγα Σάββατο.

Περισσότερα...

Ἁγίες Ἀναστασία καὶ Βασίλισσα μαθήτριες τῶν Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου (15 Απριλίου)

ἱ Ἁγίες Βασίλισσα καί Ἀναστασία, οἱ Μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ, κατάγονταν ἀπό τή Ρώμη καί ἦσαν εὐγενεῖς καί πλούσιες. Ὑπῆρξαν μαθήτριες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου καί ἔζησαν κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Νέρωνος (54 – 68 μ.Χ.). Μετά τόν θάνατο τῶν δυό Ἀποστόλων περισυνέλεξαν νύχτα τά τίμια λείψανά τους καί τά κήδευσαν. Ἔγιναν ὅμως ἀντιληπτές καί κατηγορήθηκαν καί οἱ ἴδιες στόν ἀσεβή καί παράφρονα Νέρωνα ὡς Χριστιανές. Αὐτός ἀμέσως ἔστειλε στρατιῶτες, οἱ ὁποῖοι τίς συνέλαβαν καί τίς ὁδήγησαν ἐνώπιόν του δεμένες μέ ἁλυσίδες. Ὁ αὐτοκράτορας προσπάθησε νά τίς ἐξαναγκάσει μέ τή βία νά ἀρνηθοῦν τόν Χριστό. Ἐπειδή ὅμως δέν τίς ἔπεισε, τίς ἔκλεισε στήν φυλακή. Ἀργότερα, ἀφοῦ τίς ἔβγαλε ἀπό τή φυλακή, τίς τιμώρησε μέ διάφορους τρόπους. Ἀπέκοψε τούς μαστούς καί τίς γλῶσσες τους καί, ἀφοῦ τίς κρέμασε, τίς ἔγδαρε καί τίς κατέκαψε μέ ἀναμμένες δάδες. Στό τέλος δέ μέ μαχαίρια ἀπέκοψε τίς τίμιες κεφαλές τους καί ἔτσι οἱ δύο Ἁγίες ἀξιώθηκαν τῶν μαρτυρικῶν στεφάνων.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἅγιος Κρήσκης ὁ Μάρτυρας (15 Απριλίου)

Ἅγιος Μάρτυς Κρήσκης καταγόταν ἀπό τά Μύρα τῆς Λυκίας. Προερχόταν ἀπό ἔνδοξη καί περιφανή γενεά καί ἀνατράφηκε μέ εὐσέβεια. Σέ μεγάλη ἡλικία εὑρισκόμενος πλέον καί βλέποντας πολλούς νά προσκυνοῦν τά εἴδωλα, εἰσῆλθε στό μέσο αὐτῶν συμβουλεύοντάς τους νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τήν πλάνη καί νά προσέλθουν στόν Χριστό γιά νά σωθοῦν. Ἡ φλόγα τῆς πίστεως τοῦ ἔδωσε τή δύναμη τῆς νεότητας καί τοῦ ἀγῶνος.
Ὁ ἡγεμόνας, ὅταν ἔμαθε τί εἶχε συμβεῖ, τόν συνέλαβε καί τόν ὁδήγησε μπροστά του, καί ἐκεῖ τόν ρώτησε γιά τό γένος, τήν πατρίδα καί τό ὄνομά του. Ὁ Ἅγιος ὅμως δέν ἔλεγε τίποτε ἄλλο παρά μόνο ὅτι εἶναι Χριστιανός. Ὁ ἡγεμόνας τότε τοῦ πρότεινε νά θυσιάσει στούς θεούς μόνο ἐξωτερικά, νά προσκυνᾶ δέ τόν Θεό στήν ψυχή του. Ὁ Ἅγιος ὅμως δέν ἀποδέχθηκε μία τέτοια πρόταση καί ὁμολόγησε μέ μεγάλη φωνή τό Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἐλέγχοντας καί περιφρονώντας τά εἴδωλα. Ἔτσι, ἀκολούθησε τό μαρτύριο. Τόν κρέμασαν σέ ξύλο, τόν ἔγδαραν καί μέ ἀναμμένες δάδες τοῦ κατέκαψαν τά πλευρά. Στήν συνέχεια, ἀφοῦ τόν κατέβασαν ἀπό τό ξύλο, τόν ἐξανάγκαζαν νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ἐπειδή ὅμως καί πάλι ἀρνήθηκε, οἱ δήμιοι ἄναψαν φωτιά καί τόν ἔριξαν μέσα σέ αὐτή, καί ἔτσι παρέδωσε τήν ψυχή του πρός τόν Θεό.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῷ τῆς πίστεως ζήλῳ πτερωθείς τήν διάνοιαν, πρός ἀθλητικάς ἀριστείας ἀνδρικῶς προσεχώρησας, καί ὤφθης τοῦ Σωτῆρος κοινωνός, βασάνους ὑπέρ φύσιν ἐνεγκών· διά τοῦτο ἐδοξάσθης παρά Θεοῦ, Κρήσκη θεομακάριστε. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Εἰ καί ἐν τάφῳ.
Εἰ καί ἐν γῆρᾳ ἐδέξω τήν ἄθλησιν, ἀλλά νεάζον ἐκτήσω τό φρόνημα, καί τήν ἔπαρσιν τοῦ ἐχθροῦ, καθεῖλες στερρῶς, συνεργόν ἐν ἀγῶσι τόν Λόγον κτησάμενος· οὗ τό πάθος δοξάσας, τῆς τούτου ἐγέρσεως, μέτοχος ὤφθης, ὦ Κρήσκη πολύαθλε.

Μεγαλυνάριον.
Θάρσους ὢν ἀνάπλεως εὐσεβοῦς, Κρήσκη διελέγχεις, τῶν τυράννων τό ἀσεβές, καί ὥσπερ θυσία, τερπνή Χριστῷ ἐτύθης, διά πυρός τό τέλος, δεχθείς τό ἅγιον.

Ἅγιος Λεωνίδης Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν (15 Απριλίου)

τούς Συναξαριστές ἀναφέρεται ὅτι ὁ Ἅγιος Λεωνίδης, Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν, κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 250 μ.Χ. Σέ κάποιους ἀπό τούς Κώδικες ἀναφέρεται ὡς Μάρτυς, γεγονός ὅμως πού δέν ἀποδεικνύεται.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ποιμήν ἱερώτατος, καί Ἱεράρχης σοφός, τῆς πόλεως γέγονας, τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλεινῆς, Λεωνίδα μακάριε· ὅθεν ἱερατεύσας, τῷ Σωτῆρι ὁσίως, ἤθλησας ὑπέρ φύσιν, καί τήν πλάνην καθεῖλες. Καί νῦν Πάτερ ἱκέτευε, ὑπέρ τῶν τιμώντων σε.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς Ἱεράρχης ἐνθεώτατος Πάτερ, μαρτυρικῶς τόν σόν ἐτέλεσας βίον, Ἱερομάρτυς Λεωνίδα ἔνδοξε· χαίρων γάρ ὑπήνεγκας, τῆς σαρκός τάς ὀδύνας· ὅθεν μεταβέβηκας, πρός οὐράνιον λῆξιν, ὑπέρ ἡμῶν πρεσβεύων πρός Χριστόν, τῶν ἐκτελούντων, τήν πάνσεπτον μνήμην σου.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῆς Ἑλλάδος θεῖος βλαστός, Ἱερομαρτύρων Λεωνίδα ἡ καλλονή· χαίροις Ἀθηναίων, ὁ θεῖος Ποιμενάρχης, καί πρός Χριστόν μεσίτης, Πάτερ θερμότατος.