Δευτέρα 30 Νοεμβρίου
Ανδρέου αποστόλου, οσίου Φρουμεντίου
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 58 επισκέπτες και κανένα μέλος
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ (Νικηφόρου Θεοτόκη)
ποιος αναλογιστεί τα λόγια του Κυρίου μας, “ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε, πώλησον σου τα υπάρχοντα και δως πτωχοίς” (Ματθ.) ή “πάντα όσα έχεις πώλησον, και διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ και δεύρο, ακολούθει μοι” (Λουκά) εκείνος πιστεύει και πείθεται ότι η φτώχια ανεβάζει τον άνθρωπο στην τελειότητα. Πείθεται ότι ο μεν πτωχός γίνεται τέλειος στην αρετή, ο δε πλούσιος μένει πάντοτε ατελής στα κατορθώματα της αρετής. Πράγματι βλέπουμε ότι ο πλούσιος εύκολα πέφτει σε εκείνα τα αμαρτήματα στα οποία πολύ δύσκολα πέφτει ο φτωχός: Η ποικιλία των φαγητών, το πλήθος των ποτών. Η σωματική ανάπαυση ανάβουν φλογερές σαρκικές επιθυμίες. Αντίθετα η ξηροφαγία, η έλλειψη ποτών και οι σωματικοί κόποι μαραίνουν την φλόγα των σαρκικών επιθυμιών. Έτσι ο φτωχός δύσκολα γίνεται ασελγής.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ
«Ὁ δέ, ἀκούσας ταῦτα, περίλυπος ἐγένετο·
ἦν γάρ πλούσιος σφόδρα»
έσα στήν ψυχή τοῦ κάθε χριστιανοῦ, εἶναι βαθύς ὁ πόθος τῆς θρησκευτικότητας καί
ἡ ἀγωνία γιά τήν λύτρωση. Ὁ πόθος νά γνωρίσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τόν δρόμο πού θά μᾶς ὁδηγήσει στόν οὐρανό. Τό κακό εἶναι ὅτι προσπαθοῦμε, μάταια, νά κάνουμε ἕναν ἀσυμβίβαστο συνδυασμό. Δηλαδή, νά συμβιβάσουμε τήν κοσμική ζωή μέ τήν χριστιανική ζωή. Τήν ἀπόλαυση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν μέ τήν ἀπόκτηση τῶν ἀγαθῶν τοῦ οὐρανοῦ. Καί αὐτά, καί ἐκεῖνα.
Κάπως τέτοια ἦταν καί ἡ ψυχική κατάσταση καί ἡ διάθεση τοῦ πλουσίου νεανίσκου τῆς σημερινῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς, πού ἀκούσαμε. Κολυμποῦσε ὁ πλούσιος νεανίσκος μεταξύ τῶν ἐπιγείων καί ἐπουρανίων θησαυρῶν. Μεταξύ τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν τῆς γῆς καί τῶν πνευματικῶν ἀγαθῶν τοῦ Παραδείσου.Μεταξύ Θεοῦ καί μαμωνᾶ.
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΑΠΕΙΛΗΝ ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ-ΚΟΡΟΝΑΪΟΥ
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΑΠΕΙΛΗΝ ΛΟΙΜΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ-ΚΟΡΟΝΑΪΟΥ
Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἀπόστολος ὁ Πρωτόκλητος (30 Νοεμβρίου)
ορφή βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καί διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τούς ἀποστόλους γνώρισε τόν Ἰησοῦ, ἀλλά καί πρῶτος κλήθηκε νά τόν ἀκολουθήσει, γι’ αὐτό καί Πρωτόκλητος. Τό ὄνομά του τό ἱερό κατέχει ἰδιαίτερη θέση στήν ψυχή τῶν Ἑλλήνων.
Αὐτός εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητής τοῦ Χριστοῦ καί ὁ ἕνας ἀπό τούς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.
Ὁ Ἀνδρέας καταγόταν ἀπό τήν Βηθσαϊδᾶ τῆς Γαλιλαῖας καί ἦταν γιός τοῦ Ἰωνᾶ καί ἀδελφός τοῦ πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου. Τό ἐπάγγελμά του ἦταν ψαράς.
Ἦταν ὅμως ἀπό τίς εὐγενικές ἐκεῖνες ψυχές, πού μελετοῦσαν τούς προφῆτες καί περίμεναν μέ λαχτάρα τήν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου.
Ὁ Ἀνδρέας μαζί μέ τόν Ἰωάννη τόν Ἐὐαγγελιστή, ὑπῆρξαν στήν ἀρχή μαθητές τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, πού βρισκόντουσαν στίς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη καί ὁ Πρόδρομος τούς ἔδειξε τόν Ἰησοῦ καί τούς εἶπε «ἴδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οἱ δυό ἁπλοϊκοί ἐκεῖνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, πού χωρίς κανένα δισταγμό καί ἐπιφύλαξη ἀφήκαν ἀμέσως τόν δάσκαλό τους καί ἀκολούθησαν τόν Ἰησοῦ. Τόν ἀκολούθησαν μέ προθυμία καί ζῆλο κι ἔμειναν κοντά του ἐκείνη τήν ἡμέρα. Τί εἶδαν καί τί ἄκουσαν ὅλες ἐκεῖνες τίς ἀξέχαστες ὧρες; Χωρίς ἄλλο, λόγια ἅγια καί θεία. Ρήματα ζωῆς αἰωνίου. Λόγια, πού τούς συνεπῆραν τήν ψυχή καί τούς ἔκαμαν νά πιστέψουν πώς στ’ ἀλήθεια ὁ Ἰησοῦς ἦταν Ἐκεῖνος πού περίμεναν. Ὁ Μεσσίας. Ὁ Σωτήρας καί Λυτρωτής τῶν ἀνθρώπων.
Τόν ἐνθουσιασμό καί τήν ἱκανοποίησή τους ἀπό τήν ἐπικοινωνία καί ἐπαφή τους μέ τόν Κύριο τήν βλέπουμε ἀπό τήν ἐνέργεια τοῦ Ἀνδρέα. Μόλις χωρίστηκαν ἀπό τόν Ἰησοῦ, ἔτρεξε νά συναντήσει τόν μεγαλύτερο ἀδελφό του Πέτρο καί νά τοῦ πεῖ μέ χαρά: «Εὐρήκαμεν τόν Μεσσίαν (ὁ ἐστί μεθερμηνευόμενον Χριστός) καί ἤγαγεν αὐτόν πρός τόν Ἰησοῦν». Πόση καλοσύνη. Πόση εὐγένεια ψυχῆς! Πόση ἀγάπη! Δέν κράτησε μόνος τήν χαρά του. Ἔσπευσε νά τήν μοιραστεῖ μέ τόν ἀδελφό του. Καί εἶχε δίκαιο! Κεῖνος πού γεύτηκε τό μέλι τοῦ Εὐαγγελίου δέν μπορεῖ νά τό τρώει μόνος του. Ἡ πραγματική χάρη, ὅταν φωτίσει τήν ψυχή, βάνει τέρμα στό πνευματικό μονοπώλιο, λέει καί ἕνας μεγάλος ἱεραπόστολος τοῦ περασμένου αἰώνα.
Άγιος Αλέξανδρος Επίσκοπος Μηθύμνης (30 Νοεμβρίου)
Άγιος Αλέξανδρος, σύμφωνα με την παράδοση, ήταν επίσκοπος Μηθύμνης, ο πρώτος ίσως επίσκοπος αυτής της Μητροπόλεως, και μάλιστα έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο το έτος 325 μ.Χ. Επίσης, λέγεται, ότι ίδρυσε μοναστήρι στην περιφέρεια της Κοινότητος Λαφιώνας, όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Σε αρκετή, από το χωριό αυτό, απόσταση και κοντά σε ερείπια, που υποτίθεται ότι ήταν το μοναστήρι του Αγίου, βρίσκεται μεγάλη πέτρινη σαρκοφάγος, στην οποία πιστεύεται ότι ετάφη ο Άγιος. Στην σαρκοφάγο υπάρχει η επιγραφή:
