…για την νέα αυτή κοπέλα που έδωσε την ζωή της για τον Χριστό μέσα στα σκληρά χρόνια της τουρκοκρατίας, ένα ελάχιστο αφιέρωμα…
ίδια επέλεξε να μείνει κρυμμένο το σκήνωμά της και να ευρεθεί στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, προς ενίσχυση των πιστών. Θα παραθέσουμε την αφήγηση του ενυπνίου ευσεβούς γυναίκας σχετικά με τον τόπο ταφής της και την περιγραφή του φρικτού μαρτυρίου από την ίδια την μάρτυρα.
Η συγκλονιστική αφήγηση του μαρτυρίου της Αγίας Ακυλίνας και η υπόδειξη του τόπου ταφής της.Από το βιβλίο Χρονικόν της ευρέσεως των ιερών λειψάνων της Αγίας ενδόξου νεομάρτυρος Ακυλίνης – Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης, Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσα – Λαγκαδά 2012 Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννου.
Ἀφήγησις Ἐνυπνίου εὐσεβοῦς γυναικός περί του τόπου ταφῆς της Αγίας Νεομάρτυρος Ἀκυλίνης.
έκα ἡμέρες μετά τήν ἀνεύρεση τῶν ἱερῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καί Ἀθληφόρου Κυράννης μου συνέβη τό παρακάτω θαυμαστόν γεγονός. Ἡ Ἁγία Κυράννα μοῦ ἐνεφανίσθη σέ ἐνύπνιον καί μοῦ ὁμίλησε γιά τήν φίλη της, ὅπως ἀποκαλοῦσε τήν Ἀγγελίνα, καί ότι είναι και μαζί συνυπάρχουν.
Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες ἐνημέρωσα τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κ.κ. Ἰωάννην γιά τό ἐνύπνιον πού μέ ἀξίωσε ἡ Ἁγία Κυράννα νά δῶ.
Σ ‘αυτό τό διάστημα μου ἐνεφανίσθη σε ἐνύπνιον μιά κοπέλα η ὁποία μου είπε ότι είναι η Αγγελίνα και με προέτρεπε να διαβάσω τον Παρακλητικόν Κανόνα του Αγίου Παρθενίου, Ἐπισκόπου Λαμψάκου, διότι χειρουργεῖται ὁ Νικόδημος τῆς Ἱερισσοῦ, λόγῳ ἀσθενείας τήν ὁποίαν δέν ἐγνώριζε ὁ ἴδιος, τονίζοντας παράλληλα νά μήν ψάχνουμε ἀλλοῦ νά τήν βροῦμε, ἀφοῦ γνωρίζουμε πού είναι.
Ἡ Ἁγία Ἀγγελίνα πού μοῦ ἐφανερώθη στό ἐνύπνιον ἦταν νεαρή σέ ἡλικία, ψηλή κοπέλλα μέ ξανθά μαλλιά, ἐξαιρετικῆς ὀμορφιᾶς καί στεκόταν στήν ἐξωτερική πόρτα πού ὁδηγεῖ στό ἐσωτερικό του Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Ὄσσης. Μοῦ ἔλεγε πώς πρέπει νά μετρήσω ἑπτά βήματα από την πόρτα κοντά στο Ἱερόν του Ναοῦ και μου το ὑπέδειξε σημεῖο που θα σταθῶ, ἀκριβῶς ἀπέναντι, βλέποντας τον τοῖχο του Ναοῦ και στο οποίο Επάνω ὑπῆρχε το σημεῖο του Σταυρού. Και συνέχισε η αγία λέγοντας ότι εκεί θα βροῦμε Οστά Της καί συνέχισε λέγοντας:. «πληγή εἰς τά ὀστᾶ, πικρόν ὕδωρ ἐρυθρόν» Στή συνέχεια μοῦ ἔδειξε κάτω ἀπό τό χῶμα τά ὀστᾶ μαζεμένα σε ἐμβρυϊκή Στάση και το κρανίο βαμμένο με ἔντονο ἐρυθρό χρώμα.
Μετά από αυτό η Αγιά Αγγελίνα μου διηγήθηκε το φοβερό καί ἀπάνθρωπο μαρτύριό της.
Πως την εἶχαν κρεμασμένη από τα Χέρια και την χτυποῦσαν με ἀγκαθωτά ραβδιά και ξύλα, τα ὁποῖα ἔβγαζαν μέσα από ένα πιθάρι που ήταν γεμάτο με ένα ἐρυθρόν Υγρό (δηλητήριο). Τήν εἶχαν δεμένη σέ ἕνα σιδερένιο μηχάνημα βασανιστηρίων, στό ὁποῖον τά πάνω ἄκρα καί τά κάτω ἄκρα, ἔχοντάς τα δεμένα σφιχτά πάνω σέ κοφτερές τροχαλίες καί τά πλευρά, ἀκουμποῦσαν σέ αἰχμηρά καρφιά πού ὑπῆρχαν πάνω στό μηχάνημα αὐτό. Με την τριβή κομματιάστηκαν τα ρούχα και οι σάρκες Της. Κόπηκαν τά ἄκρα σέ σημεῖο τέτοιο, που ἴσα να κρέμονται από το ὑπόλοιπον σώμα. Το δηλητήριον που της ἔριχναν οι Τοῦρκοι της ἔκαψε τίς σάρκες και οι πόνοι ήταν ἀφόρητοι. Κρεμασμένη τήν χτυποῦσαν καί τήν βασάνιζαν ἀτελείωτες ὧρες. Ἀπό τό ἀνελέητο μαρτύριόν της ἡ γῆ γύρω της βάφτηκε κόκκινη. Ἀπό τό αἷμα δέν ξεχώριζες τίποτα πάνω στό σῶμα της.
Το σώμα της Αγίας Ἀκυλίνας θάφτηκε στήν ἀρχή σέ τουρκικό νεκροταφεῖο της περιοχής και μετά από τρείς ημέρες μεταφέρθηκε μυστικῶς στην Ὄσσα και θάφτηκε σχεδόν δίπλα στην ἀδερφή της, τήν Ἁγία Κυράννα, στόν Ἱερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν.
Από το βιβλίο: Χρονικόν της ευρέσεως των ιερών λειψάνων της Αγίας ενδόξου νεομάρτυρος Ακυλίνης – Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης, Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσα – Λαγκαδά 2012 Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννου.
Τα άγια λείψανα της αγίας Ακυλίνας βρέθηκαν στην Όσσα Θεσσαλονίκης, πολύ κοντά στον τάφο της αγίας Κυράννας, και φυλασσόταν στον Ναό των Αγίων Ταξιαρχών, Στις 27 Σεπτεμβρίου 2013, ημέρα μνήμης της αγίας, θα μεταφερθούν στο χωριό της, το Ζαγκλιβέρι.
Θεατρική Παράσταση: Αγία Ακυλίνα.
Από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 χρόνια μετά.
μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 μετά. Όπως και τότε, το λείψανό της τοποθετήθηκε επί ημιόνου σε ειδικά διαμορφωμένο κοφίνι και διήλθε τον παλαιό δρόμο που ενώνει την Όσσα με το Ζαγκλιβέρι.
ύμφωνα με τον βίο της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελίνης της Ζαγκλιβερινής, ο πατέρας της Ακυλίνας σκότωσε έναν Τούρκο μετά από φιλονικία μαζί του. Για ν’ αποφύγει την τιμωρία του θανάτου, δέχτηκε να αλλαξοπιστήσει. Κατόπιν παραινέσεων των Τούρκων προσπάθησε να αλλαξοπιστήσει και την κόρη του, όμως παρά τις επίμονες προσπάθειες του πατέρα της και τις απειλές των Τούρκων, η Ακυλίνα δεν αρνήθηκε τον Χριστό, με αποτέλεσμα να πεθάνει μαρτυρικά, μετά από πολυήμερο ξυλοκόπημα και ραβδισμό, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1764, σε ηλικία δεκαοκτώ χρονών.
Από το Νέον Μαρτυρολόγιον του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη που περιέχει βιογραφίες «νεοφανών μαρτύρων» (ανθρώπων που μαρτύρησαν μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως).
ύμφωνα με τις πηγές, τρεις νέοι μετέφεραν τη σορό της από το Ζαγκλιβέρι στην Όσσα, για να την ενταφιάσουν τελικώς στον προαύλιο χώρο, του Ναού των Ταξιαρχών, πλησίον του σημείου, όπου είχε ενταφιαστεί η Αγία Κυράννα η Οσσαία, ώστε να μην βεβηλώσουν τη σορό της οι Οθωμανοί. Τα σεπτά και χαριτόβρυτα λείψανα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ευρέθησαν κατά θαυμαστό τρόπο το έτος 2012 και μέσα σε κλίμα συγκινήσεως αναχώρησαν την 26η Σεπτεμβρίου 2013, από τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσης, για να επιστρέψουν στο τόπο καταγωγής της Αγίας, το Ζαγκλιβέρι, 249 έτη μετά το φρικτό μαρτύριο της.
Ἦταν δυνατή ἡ μυστική μεταφορά τοῦ σώματος τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης ἀπό τό Ζαγκλιβέρι στήν Ὄσσα;
άν ἀκολουθήσουμε τούς παλαιούς δρόμους μεταξύ Ζαγκλιβερίου καί Ὄσσης ὅπως διαγράφονται σέ ὁδικούς χάρτες τοῦ 1979 (μέσῳ Γερακαροῦς, Λαγκαδικίων, Σχολαρίου καί Ἀρετῆς) ἡ συνολική διαδρομή φθάνει περίπου τά 47-48 χιλιόμετρα. Ἕνας πεζός ἄνθρωπος συνήθως διανύει 5 χιλιόμετρα τήν ὥρα καί τήν ἴδια ταχύτητα ἔχει καί ἕνας ὄνος μέ φορτίο. Συνεπῶς ἡ μεταφορά ἐπί ὄνου τοῦ σώματος τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης (συσκευασμένου ἔτσι ὥστε νά φαίνεται σάν συνηθισμένο φορτίο) ἀπό τό Ζαγκλιβέρι στήν Ὄσσα θά ἀπαιτοῦσε κάπου 10 ὧρες συνολικά. Ὁ χρόνος αὐτός θά μποροῦσε ἄνετα νά κατανεμηθεῖ σέ δύο ἡμέρες, μέ 5 ὧρες τήν ἡμέρα, ὥστε νά ὑπάρχουν διακοπές τῆς πορείας γιά ἀνάπαυση καί φαγητό. Ἡ ἀπόσταση λοιπόν δέν δημιουργεῖ ἰδιαίτερο πρόβλημα.
Πρόβλημα ὅμως ἀποτελεῖ ἡ μυστικότητα τοῦ ὅλου ἐπιχειρήματος. Ἡ ἐκταφή τοῦ σώματος ἔπρεπε νά γίνει τήν νύκτα καί τουλάχιστο τό ἀρχικό τμῆμα τῆς διαδρομῆς ἐπίσης νά πραγματοποιηθεῖ κατά τίς νυκτερινές ὧρες. Ὅμως ἄν ὑπῆρχε σκοτάδι, θά ἔπρεπε νά ἀνάψουν φανάρια γιά νά βλέπουν κατά τήν ἐκταφή καί κατά τήν νυκτερινή πορεία. Ἀλλά τά φανάρια εἶναι ἐπικίνδυνα σέ μυστικές νυκτερινές ἀποστολές, διότι εὔκολα γίνονται ἀντιληπτά ἀκόμη καί ἀπό μακρινές ἀποστάσεις.
Τό πρόβλημα αὐτό ἐξαφανίζεται, ἐάν κατά τήν νύκτα ὑπάρχει ἐπαρκής φωτισμός ἀπό τήν Σελήνη. Ἰδανικές πρός τοῦτο εἶναι οἱ νύκτες στίς ὁποῖες ἔχουμε πανσέληνο. Ἐάν λοιπόν ἐκεῖνες τίς νύκτες, μετά τό μαρτύριο τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης, ὑπῆρχε πανσέληνος, ὅλα μποροῦσαν νά γίνουν μέ μεγάλη ἄνεση, χωρίς τήν ἀνάγκη φαναριῶν.
Εἶναι δυνατό νά διαπιστώσουμε, ἐάν ὑπῆρχε τότε πανσέληνος. Ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα ἐμαρτύρησε τήν 27η Σεπτεμβρίου τοῦ 1764, μέ τό «παλαιό» Ἰουλιανό ἡμερολόγιο. Τήν ἐποχή ἐκείνη ἡ διαφορά τοῦ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου ἀπό τό «νέο» Γρηγοριανό ἡμερολόγιο ἦταν 11 ἡμέρες (ὄχι 13, ὅπως εἶναι σήμερα). Συνεπῶς ἡ 27η Σεπτεμβρίου τοῦ 1764 μέ τό «παλαιό» ἡμερολόγιο ἀντιστοιχεῖ στήν 8η Ὀκτωβρίου μέ τό «νέο».
Ἡ χαρά μου ὑπῆρξε πολύ μεγάλη, ὅταν ἀπό τούς ἀστρονομικούς πίνακες τῆς NASA (βλέπε ἐπισυναπτόμενη φωτοτυπία) διαπίστωσα ὅτι τήν 9η Ὀκτωβρίου 1764, ἀκριβῶς τήν νύκτα τῆς ἑπομένης μετά τό μαρτύριο ἡμερομηνίας, ὑπῆρχε πανσέληνος! Συνεπῶς ὑπῆρχε ὁ ἰδανικός φυσικός φωτισμός καί γιά τήν ἐκταφή καί γιά νυκτερινές διαδρομές, καί δέν ὑφίστατο κανένα πρόβλημα γιά τήν εὔκολη πραγματοποίηση τοῦ πόθου τῆς μητέρας τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης, νά ταφεῖ ἡ νεομάρτυς κόρη της δίπλα στήν νεομάρτυρα Ἁγία Κυράννα τῆς Ὄσσης.
ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩN ΤΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΝΟΜΙΤΟΥ, ΚΥΡΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΟΣΣΑΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΥΛΙΝΗΣ ΤΗΣ ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙΝΗΣ
ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ
ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΝΟΜΙΤΟΥ, ΚΥΡΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΟΣΣΑΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΚΥΛΙΝΗΣ ΤΗΣ ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙΝΗΣ
Ἦχος δ΄. (Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ...)
Νεομαρτύρων τὴν ἁγίαν χωρείαν, τὴν Ἀκυλίναν καὶ Κυράνναν τὴν θείαν, σὺν Ἀργυρίῳ οἱ πιστοὶ δοξολογήσωμεν, καὶ τῇ παναλκεῖ αὐτῶν καὶ στεῤῥᾷ προστασίᾳ, πόθῳ καταφεύγοντες ἀνακράξωμεν πάντες, Νεομάρτυρες ὑπὲρ ἡμῶν, πρὸς τὸν Σωτῆρα ἀπαύστως πρεσβεύσατε.
Δόξα. Καί νῦν. Ὅμοιον.
Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε, τὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰμή γὰρ σὺ προῒστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων, τίς δὲ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους, οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ, σοὺς γὰρ δούλους σῴζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.
ᾨδὴ α΄. (Ὑγρὰν διοδεύσας...) Ἦχος πλ. δ΄.
Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν.
Μαρτύρων τυχοῦσα θεοφεγγοῦς, δόξης ὦ Κυράννα ὑπομείνασα χαλεπῶν, βασάνων κλυδώνιον, παθῶν μου, θανατηφόρου ἐκ κλύδωνος ῥῦσαί με.
Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν.
Τὴν πίστιν τετήρηκας ἀκλινῶς, μέχρι τέλους μάρτυς Ἀκυλίνα νεοσφαγές, θῦμα προσαχθεῖσα τῷ Δεσπότῃ, ὃν ὑπὲρ πάντων ἡμῶν καθικέτευε.
Ἅγιε τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν.
Ὑψόθεν ἐπίβλεψον εὐμενῶς, Ἀργύριε μάρτυς, ἐπὶ πάντας τοὺς εὐλαβῶς, τῇ σῇ καταφεύγοντας πρεσβείᾳ, καὶ τὴν θερμήν σου ζητοῦντας βοήθειαν.
Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν.
Ρόδα ἁγιότητος μυρανθῆ, Νεομάρτυρες θεῖοι γῆν τὴν πατρικήν, πληροῦται εὐωδίας καὶ τῶν παθῶν δυσωδίαν ἐλαύνετε.
Θεοτοκίον.
Ἀγγέλων Μαρία σὺ βασιλίς, ὡς τεκοῦσα τούτων βασιλέα ὤφθης διό, βασιλεύειν Τοῦτον ἐν καρδίαις, τῶν σὲ ὑμνούντων δυσώπει πανάχραντε.
ΑΓΙΑ ΑΚΥΛΙΝΑ
