

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου Μνήμη Συμεὼν τοῦ Στυλίτου καὶ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ.
Εὐαγγέλιον.
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (κεφ. δ´, 16-21).
«ῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. Καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν. Καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. Ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν.»
Ἀπόδοση στήν Νεοελληνική.
κεῖνο τόν καιρό ἦλθε στήν Ναζαρέτ, ὅπου εἶχε ἀνατραφεῖ καί κατά τήν συνήθειά του μπῆκε στήν συναγωγή κατά τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου καί σηκώθηκε γιά νά διαβάσει. Καί τοῦ ἔδωσαν τό βιβλίο τοῦ Ἡσαΐα τοῦ προφήτου καί ἀφοῦ τό ξετύλιξε βρῆκε τό μέρος, ὅπου ἦταν γραμμένο· «Πνεῦμα Κυρίου εἶναι ἐπάνω μου, διότι μέ ἔχρισε. Μέ ἔστειλε νά φέρω στούς φτωχούς χαρμόσυνο ἄγγελμα, νά θεραπεύσω ἐκείνους πού ἔχουν συντετριμμένη καρδιά, νά κηρύξω σέ αἰχμαλώτους ἀπελευθέρωση καί στούς τυφλούς ἀνάβλεψη, νά ἐλευθερώσω ἐκείνους πού πιέζονται, νά κηρύξω τό ἔτος τῆς εὔνοιας τοῦ Κυρίου.»
Σκέψεις - Διδάγματα.
ά παλιά χρόνια, ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου ἦταν ἡ ἀρχή τοῦ πολιτικοῦ καί τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ἤ ὅπως λεγόταν ἡ ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου ἤ τῆς Ἰνδικτιῶνος. Πολλές ἐκδηλώσεις γίνονταν, ὅπως γίνονται καί σήμερα τήν Πρωτοχρονιά καί ἰδιαίτερες εὐχές ἀνέπεμπε ἡ Ἐκκλησία πρός τόν Θεό, τόν Κτίστη καί Δημιουργό τοῦ κόσμου, γιά νά χαρίσει καί τήν νέα χρονιά εὐλογημένη σέ ὑλικά καί πνευματικά ἀγαθά. Οἱ ὡραῖες, οἱ βαθυστόχαστες αὐτές ἀκολουθίες ψάλλονται καί σήμερα στούς Ναούς μας καί πολλοί ἀπό τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς τίς παρακολουθοῦν. Ἐπίσης τά ἱερά ἀναγνώσματα τοῦ Εὐαγγελίου καί τοῦ Ἀποστόλου εἶναι προσαρμοσμένα στό νόημα τῆς σημερινῆς γιορτῆς. Στήν ἀρχή τῆς σελίδα παραθέσαμε τό κείμενο τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Παρουσιάζει τόν Κύριο νά διδάσκει στήν συναγωγή τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου καί μάλιστα μέσα στήν Ναζαρέτ, τήν ἰδιαίτερη πατρίδα του. Ἀποδεικνύει καθαρά καί ξάστερα καί ὁμολογεῖ θαρραλέα, ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ Μεσσίας, πού τόν προφήτευσαν οἱ Προφῆτες, ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου. Αὐτός εἶναι «ὁ καιρούς καί χρόνους θέμενος», ὁ διακρατῶν καί συνέχων τά πάντα μέ νόμους ἀκατάλυτους καί ἀμετακίνητους. Αὐτός εἶναι ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου. Αὐτός εἶναι πού πρέπει νά ὑμνεῖται καί νά δοξάζεται εἰς τούς αἰώνας καί Αὐτός ταιριάζει νά λατρεύεται ἀπό τούς ἀνθρώπους, πού γιά χάρη τους δημιούργησε ὅλο τόν ὡραῖο κόσμο. Ἀξίζει νά τόν λατρεύουν συνειδητά καί πραγματικά τά λογικά δημιουργήματά του μέ τήν ζωή καί μέ τά ἔργα τους. Μέ τά ἔργα τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης, τῆς τιμιότητας, τῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς προόδου. Τότε ὁ Κύριος θά εἶναι «ὁ εὐλογῶν καὶ ἁγιάζων τὰ σύμπαντα», πού θά ἐπιδαψιλεύει πλούσιες τίς εὐλογίες του στούς ἀνθρώπους, πού θά χορηγεῖ τά ἀγαθά Του, ὑλικά καί πνευματικά, ἄφθονα «εἰς εὔκαιρον βοήθειαν» καί τό καθένα στόν καιρό του γιά τό καλό τῶν ἀνθρώπων. Καί οἱ ἄνθρωποι τότε θά ἀπολαμβάνουν τίς δωρεές τοῦ Θεοῦ καί θά ζοῦν εἰρηνικοί καί ἀγαπημένοι. Αὐτά ὅμως ὅλα μέ μιά βασική προϋπόθεσηὅτι οἱ ἄνθρωποι θά ζοῦν κοντά στόν Θεό καί θά πολιτεύονται σύμφωνα μέ τίς ἅγιες ἐντολές Του. Μήν ξεχνᾶμε ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἔβαλε αὐτόν τόν ὅρο ἀπό τούς χρόνους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ὁ μεγαλόπνοος Προφήτης Ἡσαΐας γράφει κατ' ἐντολήν τοῦ Κυρίου: «Ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε. Ἐὰν δὲ μὴ θέλητε μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται. Τὸ γὰρ στόμα Κυρίου λελάληκε ταῦτα». Λοιπόν, ἄς προσέξουμε τήν ρητή αὐτή ἐξήγηση πού μᾶς κάνει ὁ μεγάλος Θεός. Ἀπό τήν δική μας τήν θέληση ἐξαρτᾶται ἡ καλή ἤ ἡ κακή μας ζωή σ' αὐτόν τόν κόσμο. Ἄν ζοῦμε σάν πιστοί ἄνθρωποι σάν πραγματικοί χριστιανοί θά ἐξασφαλίσουμε τήν εὐλογία καί τήν χάρη τοῦ Θεοῦ μέ ὅλες τίς ἅγιες συνέπειες. Ὅταν ὅμως ἀπομακρυνόμαστε ἀπό τόν Κύριο ὅλα θά μᾶς ἔρχονται ἀνάποδα καί ἡ ζωή μας ἐδῶ θά εἶναι ταραγμένη καί δυστυχισμένη.