Μνήμη μάρτυρος Αὐτονόμου καὶ Δανιὴλ τοῦ Ὁσίου.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Εὐαγγέλιον
Ἐκ τοῦ κατὰ Μᾶρκον (κεφ. ζ´, 14-23).
ῷ καιρῷ ἐκείνῳ προσκαλεσάμενος πάντα τὸν ὄχλον ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀκούετέ μου πάντες καὶ συνίετε. Οὐδέν ἐστιν ἔξωθεν τοῦ ἀνθρώπου εἰσπορευόμενον εἰς αὐτὸν ὃ δύναται αὐτὸν κοινῶσαι, ἀλλὰ τὰ ἐκπορευόμενά ἐστι τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον. Εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω. Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ἐπηρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ περὶ τῆς παραβολῆς. Καὶ λέγει αὐτοῖς· οὕτω καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε; οὔπω νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ ἔξωθεν εἰσπορευόμενον εἰς τὸν ἄνθρωπον οὐ δύναται αὐτὸν κοινῶσαι; Ὅτι οὐκ εἰσπορεύεται αὐτοῦ εἰς τὴν καρδίαν, ἀλλὰ εἰς τὴν κοιλίαν, καὶ εἰς τὸν ἀφεδρῶνα ἐκπορεύεται, καθαρίζον πάντα τὰ βρώματα.Ἔλεγε δὲ ὅτι τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον, ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. Ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη· πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον».
Ἀπόδοση στήν Νεοελληνική.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀποκρίνεται εἰς τὰς ἐπικρίσεις ὅτι παραβαίνει τοὺς τύπους τοῦ νόμου.
αί ἀφοῦ προσκάλεσε πάλι τό πλῆθος τούς ἔλεγε, «Ἀκοῦστε με ὅλοι καί καταλάβετε. Κανένα πράγμα, πού μπαίνει στόν ἄνθρωπον ἀπ᾽ ἔξω, δέν εἶναι δυνατόν νά τόν κάνει ἀκάθαρτο. Ἀλλά ἐκεῖνα πού βγαίνουν, αὐτά κάνουν τόν ἄνθρωπον ἀκάθαρτο. Ἐκεῖνος πού ἔχει αὐτιά γιά νά ἀκούει, ἄς ἀκούει». Καί ὅταν ἔφυγαν ἀπό τό πλῆθος καί μπῆκαν στό σπίτι, τόν ρωτοῦσαν οἱ μαθητές του σχετικά μέ τήν παραβολή. Καί τούς λέγει, «Ἀκόμη καί σεῖς εἶστε ἀνόητοι; Δέν καταλαβαίνετε ὅτι κάθε τί, πού μπαίνει στόν ἄνθρωπον ἀπ᾽ ἔξω, δέν μπορεῖ νά τόν κάνει ἀκάθαρτο; Διότι δέν μπαίνει μέσα στήν καρδιά του, ἀλλά στήν κοιλιά καί ἀποβάλλεται στό ἀποχωρητήριο». Καί ἔτσι ὅλα τά φαγητά τά κηρύττει καθαρά, ἔλεγε δέ, «Ἐκεῖνο, πού βγαίνει ἀπό τόν ἄνθρωπο, αὐτό κάνει τόν ἄνθρωπο ἀκάθαρτο. Διότι ἀπό μέσα ἀπό τήν καρδιά τῶν ἀνθρώπων βγαίνουν οἱ σκέψεις οἱ κακές, μοιχεῖες, πορνεῖες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμός πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφάνεια, μωρία. Ὅλα αὐτά τά κακά βγαίνουν ἀπό μέσα καί κάνουν τόν ἄνθρωπο ἀκάθαρτο».
Σκέψεις – Διδάγματα.
Κύριός μας ὁ μόνος καρδιογνώστης Θεός, στό σημερινό ἀνάγνωσμα μᾶς κάνει μιά βαθιά ἐσωτερική ἀνάλυση τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς. Δέν χρησιμοποιεῖ θεωρίες καί φιλοσοφίες. Ὁμιλεῖ, ὅπως πάντα, ἁπλά καί παραστατικά, ὥστε νά τόν καταλαβαίνουν ὅλοι καί οἱ διδασκαλίες Του, ἄν καί ἦταν ὑψηλές καί βαθυστόχαστες, γίνονταν ἀντιληπτές καί ἀπό τούς πλέον ἁπλοϊκούς καί ἀγράμματους. Ἔμπαιναν μέσα στίς ψυχές, σάν τήν ἁπαλή βροχή πού ποτίζει τήν διψασμένη γῆ. Τί μᾶς διδάσκει, λοιπόν, σήμερα ὁ Θεάνθρωπος Λυτρωτής μας; Μᾶς διδάσκει νά προσέχουμε πολύ τήν ψυχή μας, νά τήν διατηροῦμε πάντοτε ἁγνή καί καθαρή, διότι ὅταν μείνει ἀκάθαρτη καί λερωμένη, ἑπόμενο εἶναι μέ ὅλες του τίς ἐκδηλώσεις ὁ ἄνθρωπος νά ἐκφράζει τό ἄσχημο περιεχόμενό της. Οἱ σκέψεις, οἱ ἀποφάσεις, τά λόγια, τά ἔργα, τά πάντα, ἀποτελοῦν ἀντανάκλαση τοῦ ἐσωτερικοῦ μας κόσμου. Ὅσο καί νά ὑποκρίνεται ὁ ἄνθρωπος καί ὅσο καί νά προσπαθεῖ νά καλυφθεῖ, θά ἔρθει ἡ ὥρα πού θά ξεσκεπαστεῖ καί θά ἐκδηλώσει τό ἐσωτερικό του, θά δείξει ποιός εἶναι.
Πάντως μήν τό ξεχνᾶμε ποτέ, ὅτι ἡ ζωή μας μέ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις της ἀποτελεῖ πιστό ἀντίγραφο τῆς καρδιᾶς μας. Ὅταν ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀρωματισμένη μέ ἀρετές, τότε ἄρωμα θά βγαίνει ἀπό μέσα μας καί ὅλες οἱ ἐκδηλώσεις τοῦ ἀνθρώπου θά εἶναι ἅγιες καί εὐλογημένες. Ἀντίθετα ὅταν κρύβει ὁ ἄνθρωπος μέσα του ἠθική καί πνευματική ἀκαθαρσία, ὅπως ὁ βρώμικος ὀχετός, τότε θά ἀναδίνει δυσοσμία. Ὅσο καί ἄν προσπαθεί δέν εἶναι δυνατόν νά κρύψει τήν βρωμιά του. Ἡ ὑποκρισία εἶναι σάν τά πώματα, μέ τά ὁποῖα σκεπάζουμε τούς ὀχετούς. Ὅταν φύγει τό πῶμα καί ξεσκεπαστεῖ ὁ ὀχετός, τότε ρυπαίνεται τό περιβάλλον. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν ὑποκριτή. Ἔρχεται ὥρα πού ξεσκεπάζεται καί ξεχύνει ὅλο τό ἀκάθαρτο ἐσωτερικό του ἔτσι πού ἀηδιάζει τούς συνανθρώπους του.
Ἄς τά ἔχουμε αὐτά ὑπόψη. Καί μή νομίζουμε, ὅπως οἱ ὑποκριτές Φαρισαῖοι, ὅτι μέ τίς τυπικές νηστεῖες μας καί τίς ἄλλες ψεύτικες, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, ἐκδηλώσεις τῆς εὐσέβειάς μας, θά λύσουμε τό πρόβλημα τῆς σωτηρίας μας. Χρειάζεται ἐσωτερική κάθαρση καί τέλειος ψυχικός ἐξαγνισμός.