ρισκόμαστε και πάλι στην αρχή ενός καινούργιου χρόνου.
Χθες ένας ακόμη χρόνος έφυγε. Σήμερα ζούμε σε ένα νέο έτος. Η κάθε ώρα παραχωρεί την θέση της στην επόμενη. Ο ένας μετά τον άλλο θα κυλήσουν οι μήνες, οι μερες, οι ώρες τα λεπτά. Κι ο χρόνος τρέχει αδιάκοπα. Σύντομα θα φύγει κι αυτός.
Τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς και αρκετές ημέρες μετά από αυτήν η πιο συνηθισμένη ευχή που ακούμε και που εκφράζει τους πόθους και τα όνειρα των ανθρώπων, είναι η ευχή: «Καλή Χρονιά». Αυτές οι δυο λέξεις κλείνουν μέσα τους έναν ολόκληρο κόσμο από σκέψεις και συναισθήματα, από ελπίδες και προσδοκίες. «Καλή Χρονιά»! Τι δεν θα έδιναν οι άνθρωποι για να ζήσουν τις τριακόσιες εξήντα πέντε ημέρες του νέου χρόνου ξένοιαστα και ειρηνικά, χωρίς άγχος και σκοτούρες, χωρίς αποτυχίες και θλίψεις, χωρίς πόνους και βάσανα; Τριακόσιες εξήντα πέντε ημέρες ευτυχίας και προόδου, ένα αδιάκοπο πανηγύρι χαράς και ένα κομμάτι ζωής παραδεισένιας. Αυτή είναι η γλυκιά νοσταλγία του σημερινού ανθρώπου, που κουράστηκε να κυνηγά το άπιαστο πουλί της ευτυχίας.
Αμέτρητοι οι πόθοι που πρέπει να πραγματοποιηθούν κι αμέτρητοι οι πόνοι, που πρέπει να θεραπευτούν το 2016.
Ο άρρωστος να γιατρευτεί, ο φυλακισμένος να αποφυλακιστεί, ο άστεγος να φτιάξει ένα σπιτάκι, ο φτωχός να αποχωριστεί την ανέχεια, ο σκλάβος να ελευθερωθεί, ο μετανάστης να ξαναγυρίσει στην Πατρίδα, ο αδικημένος να δικαιωθεί, ο αμαρτωλός να συγχωρηθεί. Όχι πλέον πόλεμοι και σεισμοί, όχι ναυάγια και θεομηνίες, όχι ατυχήματα και θάνατοι, όχι δάκρυα και αναστεναγμοί.
Ατέλειωτη είναι η ποικιλία των ανθρώπινων πόνων και πόθων, και ο «χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός». Σε εκείνον τα αναθέτουμε όλα.
Ποιήματα, τραγούδια, έθιμα, παιγνίδια, διηγήσεις και όλες σχεδόν oι πρωτοχρονιάτικες εκδηλώσεις σχετίζονται μ' αυτήν την προσδοκία της «Καλής Χρονιάς». Όμως η κάθε χρονιά δεν εξαρτάται από τα προαισθήματα των άνθρώπων. Δεν είναι υπόθεση της «Τύχης», ούτε μπορεί να επηρεαστεί από τις προλήψεις και τις πρωτοχρονιάτικες συνήθειες και τις προγνωστικές ανακοινώσεις των αστρολόγων. Αντίθετα τις περισσότερες φορές ο χρόνος διαψεύδει τις όμορφες αυτές ελπίδες με τις αναπάντεχες μπόρες της ζωής. Καθημερινές τρικυμίες και αλλεπάλληλα κύματα συγκλονίζουν το σκάφος της υπάρξεώς μας και μας φέρνουν τόσο κοντά στο ναυάγιο, που μας αναγκάζουν να λησμονήσουμε την «Καλή Χρονιά» και να πούμε «Τί χρονιά ήταν κι αυτή, Θεέ μου, ας ήταν να περάσει σαν αστραπή»!
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα όνειρα και ας λογικευτούμε. Δεν υπάρχουν «Καλές Χρονιές» και «Κακές Χρονιές». Υπάρχουν καλές και κακές πράξεις, καλοί και κακοί άνθρωποι. Κάθε χρόνος είναι ένα πολύτιμο δώρο του Θεού. Είναι ένα ολοκάθαρο κρυστάλλινο ποτήρι αδειανό, πού εμείς το γεμίζουμε με τις σκέψεις και τις πράξεις μας. Οι καθαρές ψυχές, που πιστεύουν στον Θεό και αγαπούν τον πλησίον, γεμίζουν το ποτήρι του χρόνου με το νέκταρ της καλοσύνης και νιώθουν την αληθινή χαρά της «Καλής Χρονιάς». Ενώ οι ψυχές, που πλανώνται στο σκοτάδι της κακίας, γεμίζουν το ποτήρι του χρόνου με τον βόρβορο της αδικίας και του μίσους, και απολαμβάνουν τις πικρές εμπειρίες μιας «Κακής Χρονιάς»,βυθισμένης στην δυστυχία.
Οι περισσότεροι άνθρωποι άλλα σκέφτονται, άλλα αισθάνονται και άλλα κάνουν τις πρώτες και τις τελευταίες ώρες κάθε χρόνου. Δέν αρχίζουν και δεν τελειώνουν την χρονιά με την μνήμη του Θεού, με την μνήμη των αμαρτιών τους και την μνήμη του θανάτου. Αντίθετα, διασκεδάσεις αμαρτωλές, μανιώδης χαρτοπαιξία, μέθες, ληστείες, όργια, αδικίες και τα παρόμοια, ανοίγουν και κλείνουν την κάθε χρονιά. Αφήνω τις αηδιαστικές προλήψεις, με τις οποίες υποδέχονται ορισμένοι την νέα χρονιά και προσπαθούν με ένα σωρό ξόρκια και άλλα σκοτεινά τερτίπια να τυφλώσουν την «τύχη», προσφέροντάς της «πέταλα», «κλειδιά», «αμίλητο νερό» καί διάφορα δώρα, για να τους έρθουν όλα βολικά. Κοντά σε όλα τα άλλα έκαναν και καλό «ποδαρικό» με άνθρωπο ή με ζώο, που έχει «γούρι».
Ας μην γελοιόμαστε όμως, όπως στρώνει κανείς έτσι και κοιμάται. Η «καλή Χρονιά» εξαρτάται από τα έργα μας και από τον τρόπο της ζωής μας. Και κυρίως εξαρτάται από την ευλογία του Θεού, γιατί Εκείνος ορίζει «χρόνους και καιρούς». Κοντολογής, μοιάζουμε με τον Τάνταλο, τον ήρωα της αρχαίας μυθολογίας, ο οποίος ήταν καταδικασμένος να ζει σε μια λίμνη, αλλά ενώ διψούσε κι έσκυβε να πιεί νερό, το νερό έφευγε από μπροστά του και πάντα έμενε διψασμένος. Διψασμένοι για αληθινή χαρά και ευτυχία είναι οι σημερινοί άνθρωποι, ενώ δίπλα τους είναι η Πηγή, ο Λυτρωτής Χριστός. Αρκεί να τον πιστέψει και να τον πλησιάσει κάθε ψυχή. Εκείνος είπε: «Εγώ ειμί η ζωή» και είναι πράγματι η πηγή της ζωής. Κοντά Του και μαζί Του η ζωή γίνεται όμορφη, παίρνε νόημα και ουσία. Μαζί του ο χρόνος κυλά ευχάριστα. Η παρουσία Του είναι που κάνει την Χρονιά καλή, χαρούμενη και ευτυχισμένη.
Εύχομαι ολόψυχα το Νέον Έτος της συγκαταβάσεως του Κυρίου, να είναι για όλους σας, τις οικογένειές σας, και για το ανθρώπινο γένος:
-γεμάτο υγεία και ουράνιες ευλογίες·
-ειρηνικό και ελπιδοφόρο·
-φορέας ουρανίων δωρεών·
-έτος μετανοίας και σωτήριο.