ΧΡΙΣΤΟΣ - Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

1Spilaio-Vithleem-5701πό την Αυστραλία μέχρι την Αλάσκα και από το Περού μέχρι τις στέπες της Σιβηρίας, οι άνθρωποι αναζητούν την χριστουγεννιάτικη χαρά, μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη ατ- μόσφαιρα, με ίδιες μελωδίες, ίδιες γεύσεις, ίδια διακόσμηση, ίδιες διαφημίσεις, αλλά με πολλούς και διάφορους «Χριστούς». Διότι, πίσω από την βιτρίνα των Χριστουγέννων, ο Χριστός, ο μεγάλος πρωταγωνιστής  - και πολλές φορές, ο μεγάλος Απών - συνεχίζει, εδώ και δυο χιλιετίες, να ρωτάει: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;» (Ματθ.16, 13) «Ποιος λένε οι άνθρωποι πως είμαι;»

Πολλές οι απαντήσεις μέσα στους αιώνες, πολλές οι απαντήσεις και σήμερα. Άλλοι εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τα λόγια Του, άλλοι τον σεβασμό τους για την θυσία Του, άλλοι τον ενθουσιασμό τους για το κοινωνικό Του μήνυμα. Λίγοι όμως είναι εκείνοι, που παραδίδουν στα άχραντα χέρια Του τις  προσωπικές τους αγωνίες, τους φόβους και τα αδιέξοδά τους,  με την πεποίθηση πως, Αυτός και μόνον Αυτός, μπορεί να χαρίσει φως στην σκοτεινή νύχτα  των ανθρώπων.
Αλλά ακόμη και εκείνοι, που πιστεύουν στην παντοδυναμία και την αγάπη Του, καθώς οι ανάγκες γίνονται αφόρητες, καθώς η αδικία οργιάζει και καθώς οι ελπίδες χά-νονται, φτάνουν κάποτε να αναρωτηθούν: «Πού είναι ο Θεός; Γιατί δεν φαίνεται; Γιατί δεν παρεμβαίνει;»
Κι όμως ο Θεός είναι παρών. Είναι δίπλα μας. Είναι ανάμεσά μας.  Ο ίδιος ο Χριστός, μας πληροφορεί:«Οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν». (Ματθ. 18, 20) «Όπου είναι μαζεμένοι δυο ή τρεις στο όνομά μου, εγώ είμαι ανάμεσά τους».
Να, λοιπόν, η απάντηση: Κάθε Χριστούγεννα, υποδεχόμαστε στην γη τον Θεό της ενότητας, τον Θεό της αλληλεγγύης, τον Θεό της αγάπης. Η παρουσία Του στην γη και η λυτρωτική Του επέμβαση περνάει μέσα από την συμπόνια και την αγάπη των ανθρώπων, που διακηρύττουν πως, Τον πιστεύουν και Τον μιμούνται.
Εκατομμύρια φάτνες στήνονται κάτω από χριστουγεννιάτικα δέντρα, σε πλατείες, σε βιτρίνες. Μέσα σ΄ αυτές, φαίνεται να ξαναγεννιούνται πολλοί«Χριστοί»: Ο Χριστός της παιδικής μας ηλικίας, ο Χριστός ενός γλυκού συναισθηματισμού, ακόμη και ο Χριστός των εορταστικών αγορών μας.
Στον αληθινό, όμως, Χριστό, στον Χριστό της αγάπης, εμείς οι ίδιοι, με το πνεύμα και τις πράξεις μας, κλείνουμε ερμητικά την πόρτα.
Και φέτος, Αυτός ο αληθινός Χριστός, θα ξαναχτυπήσει την πόρτα μας. Σιωπηλός, χωρίς επικοινωνιακούς εντυπωσιασμούς, θα μας καλέσει να Τον ακολουθήσουμε πίσω από τις φωταγωγίες και τα ρεβεγιόν, για να μας δείξει το κατάντημα μιας ανθρωπότητας χωρίς Εκείνον. Μιας ανθρωπότητας βουτηγμένης στην αρπαγή, το ψέμα και την σκληροκαρδία. Μιας ανθρωπότητας, που αντικατέστησε τον ουρανό με πίνακες χρηματιστηρίων και βιβλιάρια καταθέσεων.
Όσο τα Χριστούγεννα θα  ντύνουν μόνο την μελαγχολία μας, όσο τα ψεύτικα άστρα θα υποκαθιστούν το φως της ελπίδας, για εκατομμύρια φτωχούς και άστεγους, όσο οι Χριστουγεννιάτικες μελωδίες θα κρύβουν την κραυγή τής οργής ολόκληρων λαών, για την εξαθλίωσή τους, ο Χριστός θα παραμέ-νει ο μεγάλος άγνωστος των Χριστουγέννων.
Πολλοί, μπορεί να πιστεύουν, πως κάθε Χριστούγεννα, επαναλαμβάνεται μια ωραία ιστορία. Αυτό όμως που επαναλαμβάνεται είναι η ουσία εκείνης της νύχτας, αλλά και όλης της ζωής Του: Ο Χριστός, ο αφανής, ο ξένος, όπως τότε, θα αποστρέφει πάντα το βλέμμα του από τις γιορτές της κατανάλωσης,  και θα επιλέγει για φάτνη Του, τις καρδιές των ταπεινών και καταφρονεμένων από την αυθαιρεσία των ισχυρών. Θα επιλέγει για φάτνη Του τις καρδιές  εκείνων, που ακόμη μπορούν να αγαπούν και να μοιράζονται.
Μαζί μ΄ αυτούς τους ανθρώπους, θα βρεθεί ο Εμμανουήλ (που σημαίνει: ο Θεός μαζί μας) αυτά τα Χριστούγεννα, δίνοντάς τους δύναμη να σταθούν όρθιοι και ενωμένοι στο δικό Του όνομα, για να ετοιμάσουν μαζί Του το ξημέρωμα ενός καινούργιου κόσμου.
Η σκληρή τρικυμία της παγκόσμιας οικονομίας και του υλισμού, κατέστρεψε την ισορροπία των κοινωνιών και οδήγησε μεγάλα τμήματα των λαών σε απόγνωση και επαναστατικότητα.
Οι σύγχρονες ηγεσίες των Εθνών έδιωξαν τον Χριστό, και ουσιαστικά, απογύμνωσαν τους εαυτούς τους και τους λαούς από την ένδυση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισονομίας και της αληθινής δημοκρατίας.
Χωρίς Χριστό, χωρίς Ευαγγέλιο, χωρίς Εκκλησία και χωρίς «κράτος Θεού», δεν μπορεί να υπάρξει ευημερία, ειρήνη,  και σωτηρία.
Αυτές οι ημέρες του Δωδεκαημέρου των Χριστουγέννων, λέγονται από τον λαό μας Άγιες Ημέρες, και είναι πράγματι, Άγιες Ημέρες. Και θα είναι Άγιες Ημέρες και εφέτος, εάν μέσα στην ψυχή του καθενός μας ενθρονιστεί ο Χριστός ως Λυτρωτής και Σωτήρας. Εάν η ζωή μας συνοδευθεί από πράξεις αληθινής αγάπης, στοργής και θυσίας υπέρ των αδελφών μας, οι οποίοι επλήγησαν σκληρά και πτώχευσαν από τις απάνθρωπες συγκυρίες της οικονομικής κρίσης.

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους σας:

Χρόνια καλά, χρόνια ευλογημένα. Χριστούγεννα εἰρηνικά, Χριστοφόρα ἅγια καί σωτήρια για όλους.!  Εὐλογημένο καί  χαριτοφόρο τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο.
Και για την πονεμένη πατρίδα μας, την Ελλάδα, τις καλύτερες ευχές για επιστροφή σε χρόνια ειρήνης, ενότητας, προόδου και αξιοπρέπειας.
Και, μαζί με τις χριστουγεννιάτικες καμπάνες, ας ηχούν διαρκώς μέσα στις ψυχές μας, οι λόγοι του εξαστράπτοντος από θείο φως ουράνιου αγγέλου. «Ιδού γαρ ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαυίδ».

Εκτύπωση