Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου
Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ευγενίου, Μαγδαρίου και Ορέστου μαρ., Λουκίας μάρτ., Γαβριήλ ιερομάρτ.
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 31 επισκέπτες και κανένα μέλος
Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Ἑορτή τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τά Χριστούγεννα, ἀποτελεῖ μία ἀπό τίς μεγαλύτερες ἡμέρες τῆς χριστιανοσύνης.
Ἀνήκει στίς Δεσποτικές ἑορτές, δηλ. ἀναφέρεται σέ γεγονός τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ. Μαζί μέ τό Πάσχα εἶναι οἱ κορυφαῖες ἑορτές τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Τήν ἡμέρα αὐτή ἑορτάζουμε τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου, τήν κάθοδο τοῦ δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος στόν κόσμο. Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος θεός κατά χάριν.
Ὁ Θεός ἔρχεται ἀπό τόν Οὐρανό στήν γῆ, γιά νά ἀνέβει ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν γῆ στόν Οὐρανό.
Ὁ Χριστός ἦλθε ἀνάμεσά μας γιά νά σώσει τό ἀνθρώπινο γένος, νά στήσει καί πάλι τίς γκρεμισμένες γέφυρες ἐπικοινωνίας μέ τόν Θεό, νά ἀποκαταστήσει τόν ἄνθρωπο στήν ἀληθινή του δόξα, νά φανερώσει στούς ἀνθρώπους τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Χριστός ταπεινώθηκε βαθειά γιά νά μᾶς ἀνυψώσει, γεννήθηκε στό χρόνο γιά νά ὑπερβοῦμε ἐμεῖς τόν χρόνο, ἔλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση γιά νά τήν θεώσει. Γι' αὐτό γιορτάζουμε, χαιρόμαστε καί πανηγυρίζουμε.
Τούς πρώτους αἰῶνες ἡ Γέννηση καί ἡ Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ συνεορτάζονταν τήν ἴδια ἡμέρα, καί συγκεκριμένα στίς 6 Ἰανουαρίου, μέ τό κοινό ὄνομα Ἐπιφάνεια. Ἀπό τά μέσα τοῦ 4ου αἰώνα καθιερώθηκε ὡς ξεχωριστή ἡ γιορτή τῶν Χριστουγέννων στίς 25 Δεκεμβρίου, καί παρέμεινε στίς 6 Ἰανουαρίου μόνο ἡ γιορτή τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου.
Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Ἡ νηστεία δέν εἶναι ἀνθρώπινη ἐπινόηση, καθιερώθηκε ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό καί εἶναι ἔκφραση ἀγγελικῆς ζωῆς, ἡ ὁποία ἁρμόζει σέ κάθε Χριστιανό πού ἐπιθυμεῖ νά ὑπερβεῖ τά ἀνθρώπινα ὅρια καί νά βρεθεῖ στήν πνευματική σφαίρα. Εἶναι εἰδικός τρόπος ζωῆς γιά νά ἐλέγχει τόν ἑαυτό του.
Στήν Παλαιά Διαθήκη μᾶς εἶναι γνωστό ὅτι ὁ προφήτης Μωϋσῆς, προτοῦ πάρει τίς Δέκα ἐντολές στό Ὄρος Σινᾶ ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό, νήστεψε σαράντα ἡμέρες.
Στήν Καινή Διαθήκη τό παράδειγμα μᾶς τό δίνει ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας, πού νήστεψε πρῶτα σαράντα ἡμέρες καί κατόπιν ἄρχισε τό σωτηριῶδες ἔργο Του.
Ἀκόμη θά πρέπει νά ἔχουμε ὑπόψη μας ὅτι ἡ ἁμαρτία καί ἡ πτώση τῶν πρωτοπλάστων ἦταν παράβαση καί κατάλυση τῆς νηστείας. Νά τί εἶπε ὁ Θεός στούς πρωτοπλάστους: «Θά τρῶτε ἀπό ὅλα τά καλά τοῦ Παραδείσου. Δέν θά φᾶτε μόνο ἀπό ἕναν καρπό, τόν καρπό τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ. Τήν ἡμέρα πού θά φᾶτε ἀπ’ αὐτόν θά πεθάνετε» (Γέν. β΄ 16-17).
Ἡ ἀπαγορευτική, λοιπόν, αὐτή ἐντολή ἦταν ἐντολή νηστείας. Καί ἦταν ἡ πρώτη ἐντολή πού ἔδινε ὁ Θεός στούς ἀνθρώπους. Γι’ αὐτό καί ὁ Μέγας Βασίλειος τήν ὀνομάζει «νόμου πρεσβυτέραν καί συνηλικιῶτιν τῆς ἀνθρωπότητος», δηλ. ἡ νηστεία εἶναι ἀρχαιότερη ἀπό τό νόμο πού ἔδωσε ὁ Θεός στούς Ἐβραίους καί ἔχει τήν ἴδια ἡλικία μέ τήν ἀνθρωπότητα.
ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΛΗΓΕΙ
Ἀρχίζει τήν 15η Νοεμβρίου καί λήγει τήν 24η Δεκεμβρίου.
Ἅγιος Σπυρίδων ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Τριμυθοῦντος Κύπρου (12 Δεκεμβρίου)
νήκει στήν ἱερή φάλαγγα τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τῶν πρώτων αἰώνων.
Γεννήθηκε τό 270 μ.Χ. καί ἔζησε στά χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306 – 337) καί τοῦ γιοῦ του Κωνστάντιου (337 – 361).
Γενέθλια πατρίδα του ὁ Ἅγιος Σπυρίδων εἶχε ὄχι τήν Τριμυθούντα τῆς Κύπρου, ὅπως γράφουν πολλοί καί πού σήμερα εἶναι ἕνα μικρό χωριό μέ τό ὄνομα Τρεμετουσία, ἀλλά τήν γειτονική της κωμόπολη Ἄσσια.
Αὐτό μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Τριφύλλιος, πρῶτος Ἐπίσκοπος τῆς Λευκωσίας καί μαθητής τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος. «Οὗτος οὒν ὁ Ἅγιος Σπυρίδων ἀγροῖκος μέν ἣν εἰπεῖν κατά τήν ἀνατροφήν, ἐν χωρίῳ Ἀσκία καλουμένω γεννηθεῖς εἰς τήν Κυπρίων ἐπαρχίαν». Τό χωριό Ἀσκία (πιό σωστά Ἄσκια) εἶναι ἡ γνωστή κωμόπολη τῆς Ἄσσιας, πού εἶναι κοντά στήν Τριμυθούντα. «Ἀγροῖκος» σημαίνει ἄνθρωπος ἁπλοϊκός, ἄνθρωπος πού δέν σπούδασε, δέν ἔμαθε νά γράφει καί νά διαβάζει καλά.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ - Το Δείπνο της θεϊκής αγάπης.
«Εποίησε δείπνο μέγα και εκάλεσε πολλούς».
’ ένα δείπνο αλλιώτικο, το οποίο παρομοιάζεται με τη Βασιλεία των Ουρανών, προσκαλεί τον άνθρωπο η αγάπη του Θεού. Στην τιμητική πρόσκληση που τους απευθύνει για συμμετοχή στο ξεχωριστό αυτό δείπνο, οι προσκεκλημένοι με εύσχημο τρόπο προφασίζονται και επικαλούνται τις διάφορες μέριμνες της καθημερινής ζωής για ν’ αρνηθούν να παραστούν. Το χωράφι, η αγορά βοδιών και ο γάμος, από ευλογία του Θεού μετατράπηκαν σε προφάσεις για ν’ απορρίψει ο άνθρωπος το μεγαλείο που του πρόσφερε η θεϊκή αγάπη.
